De afgelopen weekenden

Buenos días a todos!!

Daar zit ik dan, bij een lokaal tentje een liter smoothie en een quesadilla (tortilla met kaas en naar keuze iets van vlees en groente) weg te werken. Onder het genot van Mexicaanse cumbia muziek zit ik in mijn eentje te ontbijten. In mijn vorige weblog had ik nog een update over een aantal weekenden beloofd, hier komt ie dan!

Guadalajara
Vrijdag 12 september ging ik alleen op pad, Jorge bracht me naar het grote busstation in Puebla. Om 1 uur nam ik de bus naar Guadalajara, die ik van te voren had gereserveerd. Guadalajara is zo’n 9 tot 10 uur vanaf Puebla naar het noord oosten, het is de twee naar grootste stad van Mexico, en dit is de stad waar Leon, vriend van de uni zijn exchange doet. Om 11 uur ’s avonds kwam ik aan. De reis was erg chill want ik zat in een mega luxe bus, kreeg een voedselpakketje en had een eigen tv scherm. Leon woont samen met Lucas, ook een Nederlandse jongen van mijn studie en 8 andere studenten (waarvan 7 fransen). Het hele weekend was ik met 6 mannen in het huis, want de rest was op tripjes. De plek waar hij woont is heel anders dan Cholula, ze wonen in een groot en ruim opgezet huis aan een grote weg - als je die helemaal volgt kom je in de binnenstad terecht. Vrijdag gingen we op tijd slapen, om zaterdag op stap te kunnen gaan. Leon, Lucas en ik namen rond 12 uur de bus naar Tequila – een dorpje op bijna 2 uur rijden van Guadalajara. Dit is de regio waar de planten groeien waar tequila van wordt gemaakt, als ik dan toch in de buurt ben, dan moet ik er ook wel echt een kijkje nemen. De hele middag liepen we door het dorpje, dronken we shotjes tequila en gingen we naar een museum over de geschiedenis van dit drankje. Eigenlijk was het dorpje niks bijzonders, behalve alle toeristenattracties, was er verder niet heel veel te zien. Aan het eind van de middag namen we de bus weer terug en kwamen we aan het begin van de avond weer aan in Leon zijn huis. ’s Avonds ging ik met Leon en de franse boys op stap, dit keer geen reaggeton, top 40 of salsa – nee ik moest met de mannen mee naar een deephouse feestje – wat eigenlijk erg leuk was!
Zondagochtend waren we moe dus we gingen pas in de middag de stad in. Leon en Lucas zijn wel gewend om langere afstanden te lopen, maar voor mij was het toch elke keer een stuk heen en weer naar de stad. We bekeken alle ‘highlights’ van de binnenstad, kochten Mexicaanse troepjes voor Onafhankelijkheidsdag (o.a. een enorme vlag), gingen naar een museum, kerk en struinden over een enorme overdekte markt waar we lekkere tacos aten. Aan het einde van de middag liepen we vermoeid weer naar huis en gingen we naar de supermarkt om eten te kopen en het ’s avonds thuis te koken. Maandag in de loop van de dag gingen we met een bus naar de andere kant van de stad waar we bij een park aankwamen waar we een prachtig uitzicht hadden over de vallei. We chillden daar een tijdje en aten daarna bij een restaurantje iets typisch van Guadalajara ‘Torta Ahogada’, brood met vlees in een soort soep. Daarna ging we voor het eerst in een lokale bus op weg naar een stadje wat langzamerhand aan Guadalajara is vast gegroeid – Zapopan. In de bus kwamen we een jongen tegen die maar al te graag met ons praatte en ons een rondleiding wou geven door het stadje. We liepen er wat rond, dronken wat op een terrasje en gingen naar een museum over de ‘indigenous bevolking’ van die regio. Je kon duidelijk merken dat het vroeger een klein dorpje was en het was heerlijk om even uit de grote stad te zijn. ’s Avonds kleedden we ons om in Mexicaanse stijl om naar de stad te gaan en de onafhankelijkheidsavond te vieren. In elke grote stad verzamelden alle mensen zich op het plein om ‘el grito’ van de burgemeester te horen. Hierin verklaart hij de onafhankelijkheid van Mexico, en eindigt met Vivaaaaaaa Mexico!!!!!! Een groot spektakel en drukte, met lichtshow en verhaal over de geschiedenis. Wij dachten dat het wel de hele avond zou duren maar het was na een half uur alweer afgelopen dus gingen we weer naar huis en aten wat onderweg. Overal waren feestjes en wij kwamen terecht in een bar, super gezellig. Een grote Mexicaanse dolle boel met mensen in typische outfits en swingende muziek.
Dinsdagochtend was ik m’n bed niet uit te krijgen maar vertrokken Leon en ik uiteindelijk naar het busstation om een bus te pakken naar Chapala, een dorp bij een enorm meer. Aangezien het een vrije dag was en super mooi weer was, was het heel druk en gezellig. Overal waren standjes met eten en drinken, mensen namen bootjes op het meer en families chillden op het gras. Het was echt een heerlijk laatste dagje weg! ’s Avonds om 10 uur nam ik alleen de taxi door de grote stad en om 12 uur nam ik een bus vanaf Guadalajara terug naar Puebla. Deze keer ging het een stuk sneller omdat hij geen tussenstops maakte en kwam ik al om 7 uur ’s ochtends aan. De hele dag was ik gaar en ’s avonds moest ik naar de bijeenkomst van het vrijwilligerswerk (dat weekend waarvan ik de update al gegeven heb).
De week na het vrijwilligerswerk verliep aardig normaal. Voor het eerst had ik die vrijdag geen les en kon ik uit gaan op donderdagavond. Marieke en ik gingen eerst eten bij ‘Berenjena’ een super leuk, beetje alternatief restaurantje met heerlijke pizza’s, salades en wijn. Daarna gingen we uit met Jorge en Eduardo – in Central. Vrijdag moest ik naar de bieb om een essay te schrijven en ’s avonds gingen we voor het eerst in Mexico naar de bios, naar een film in het Spaans ‘The Maizrunner’.
Zaterdag moest ik helaas de hele dag naar de bieb om een essay te schrijven voor ‘rural anthropology’, helaas was het achteraf niet echt de moeite waard want ik had er niet een mega goed cijfer voor. Zaterdagavond chillden we thuis want die nacht zouden we om twee uur ’s nachts op stap gaan – naar Peña de Bernal en een ander mooi dorpje. We vertrokken dus om twee uur met de bus en kwamen er al om zeven uur aan – we waren helemaal kapot. We ontbeten wat in het dorpje en begonnen daarna met het beklimmen van ‘de peña’ – een soort bergje/mega grote rots. Het was super vermoeiend met bijna geen slaap maar het uitzicht was prachtig! We zaten daar een tijdje, maakten prachtige foto’s en liepen vervolgens weer naar beneden om wat rond te kijken in het stadje. Daarna reden we met de bus naar een plek waar ‘cava’ (wijn) wordt gemaakt en kon je een rondleiding nemen. ‘Peru’, Marieke en ik besloten maar even een dutje te doen in het gras voordat we weer verder gingen naar het volgende stadje. Ook dit stadje is net als Cholula een ‘pueblo magico’ – magisch dorpje. De namiddagzon op de gekleurde muren van het stadje was een prachtig gezicht. Ook hier liepen we weer wat rond en aten we ergens in een super lekker restaurantje waar we een prachtig uitzicht over het hoofdplein hadden. Uiteindelijk vertrokken we rond 8 uur weer met de bus terug naar Cholula en kwamen we daar om 12 uur aan – helemaal gebroken, maar het was een super super dag!

De weekenden daarna ging ik naar Atlixco, Oscar in Mexico stad, naar de indigenous community, naar Tolantongo en naar Guanajuato en San Miguel de Allende. Om deze weblog niet te lang te maken hou ik het nu hierbij – volgende update volgt gauw!

Hasta Luego,
Anna