Weekenden in oktober
Blijf op de hoogte en volg Anna
03 November 2014 | Mexico, Cholula
Hoi allemaal!
Ik wou eigenlijk deze weblog besteden om over de Mexicaanse gebruiken en vreemde dingen te praten die je hier nog wel eens tegenkomt in het dagelijks leven. Maar aangezien ik natuurlijk weer enorm achterloop, besteed ik deze weblog om over de afgelopen weekenden te vertellen en zal de volgende over ‘dag van de doden’ gaan (wat afgelopen weekend was) en andere Mexicaanse tradities.
3-5 okt
Vrijdagmiddag ging ik met Jorge, Eduardo en Marieke, na mijn les, naar Atlixco. Atlixco is een stadje niet zo ver van Puebla, wat vooral bekend staat om de vele bloemen die worden verkocht op zondag. We gingen er met verschillende ‘camiones’ (Mexicaanse lokale en super goedkope bussen). We liepen daar over de markt, bezochten het gemeentehuis met prachtige muurschilderingen, en we liepen een enorm bergje op, waar bovenop een kerk stond en waar je een geweldig uitzicht had. Aan het eind van de middag gingen we weer terug naar Cholula want op de uni waren basketbalwedstrijden van het Aztecas uni team – de klassieke wedstrijden; met Azteca pop en cheerleaders en al. Aangezien de wedstrijd mega populair is en wij natuurlijk laat aankwamen, moesten we vanaf buiten op de stoep kijken.
Zaterdagochtend vroeg vertrok ik naar Mexico-Stad, voor de eerste keer. Oscar, een jongen die Elsemieke en ik in Amsterdam hadden ontmoet, had mij uitgenodigd bij hem en zijn ouders thuis. Nadat Oscar me had opgehaald van het busstation gingen we naar zijn huis waar zijn vader een heerlijk Mexicaans ontbijtje voor me maakte. Ik had een eigen slaapkamer en badkamer voor het weekend, heel chill. Na het ontbijt vertrokken we in Oscar zijn mini (1 van de 7 auto’s daar thuis) naar de stad en tourden we op de snelweg (waarvoor je moet betalen maar waarmee je het verkeer ontloopt) richting de binnenstad, vanaf die weg heb je een super uitzicht over de stad, waar echt geen einde aan lijkt te komen. We bezochten alle highlights van de binnenstad en dronken ’s middags een koffie + ‘pan de muertos’ (voor día de los muertos) in een traditioneel restaurant. Daarna reden we naar één van de universiteiten van Mexico-Stad wat echt een stad opzich is; enorme gebouwen, parken en een prachtige bibliotheek. ’s Avonds waren we uitgenodigd door zijn ouders in een mega chique restaurant, waar ik me bijna ongemakkelijk voelde. Super luxe drankjes, nette obers en mega culinair eten – zo proefde ik mieren eieren, tacos met darmen en koeientong (was nog lekker ook!!!). De rekening was ongeveer bijna het dubbele van mijn huur hier, gelukkig hadden ze me uitgenodigd anders kon ik gaan afwassen. ’s Avonds ging ik uit met wat vrienden van Oscar.
Zondag kon ik mijn heerlijke bed niet uitkomen. Uiteindelijk vertrokken we naar een plantenmarkt waar ook allerlei restaurantjes waren en waar we wat traditioneels ontbeten. Daarna vertrokken we weer naar de binnenstad en parkeerden we de auto in het huis van zijn oma – die ik ook even ontmoet heb. We zouden fietsen huren omdat op zondag altijd de centrale weg in de stad is afgesloten, daar kan je dan fietsen, skateboarden of lekker wandelen. Helaas kwamen we aan toen de weg alweer bijna vrij werd gegeven. Daarna liepen we naar het kasteel van de stad en gingen we naar het antropologisch museum – wat echt een ‘must’ is, super interessant maar zo enorm groot! We liepen er dik een uur rond maar hadden nog bijna niks gezien. Uiteindelijk haalde Oscar me over om maandag ook nog te blijven – dus ik vertrok pas dinsdagochtend naar huis. Maandagochtend stond het ontbijt al voor me klaar (door één van de huishoudsters gemaakt) gingen we naar een park van de universiteit waar we zaterdag waren geweest en ging ik mee naar de uni omdat hij een examen moest maken. Daarna lunchten we en gingen we naar een aquarium. ’s Avonds chillden we bij hem thuis en ging ik voor het eerst na drie maanden een rondje fietsen door de buurt – wat een blijdschap haha!
10-12 okt
Dit weekend ging ik weer naar de indigenous community. Weer een hele reis, gelukkig wist ik nu al wel waar ik terecht zou komen. Het weekend was weer vergelijkbaar met het vorige, alleen was ik dit keer bijna alleen maar een huis aan het verven en kwamen we zaterdagmiddag ineens bij een indigenous begrafenis terecht. Dat was wel een bijzondere ervaring. We kwamen binnen en het was vol met een soort rook van een plant die werd verbrand, mensen waren aan het zingen en iedereen was aan het eten. De kinderen van wie de vader was overleden (iets meer dan een maand nadat hun moeder was overleden), zorgden ervoor dat iedereen te eten en drinken kreeg ‘mole’ (speciaal gerecht van hier) met kip en rijst stond op het menu. Tegelijkertijd liep er iemand met een fles sterke drank waarvan je bijna verplicht een shotje moest nemen – niet één keer, maar elke keer dat diegene langs liep – bijna aangeschoten liep ik daarna weer het huis uit.
17-19 okt
Na lang nadenken besloten Marieke en ik naar ‘Tolantongo’ te gaan – dit is een plek zo’n 3,5 uur vanaf Mexico-Stad, waar allerlei groten zijn, warm water bronnen en een warme rivier. Vrijdagmiddag vertrokken Marieke en ik naar Oscar zijn huis in Mexico-Stad, waar we werden opgehaald door Oscar en zijn vriend Rodrigo. Zaterdagochtend vertrokken we met een hele bepakking – tent, slaapzakken, eten – nadat we een andere vriend (Hector) hadden opgehaald, naar Tolantongo. Toen we er uiteindelijk aankwamen zetten we onze tent op naast de rivier, waar allerlei Mexicaanse families aan het kamperen waren. Daarna zwommen we in de rivier, met lekker warm water – helaas was het super bewolkt dus mega koud toen we weer aankwamen. Ook was onze tent half weggewaaid aangezien Oscar haringen was vergeten om de tent mee vast te zetten (mannen!!!). Toen het donker werd kochten we wat hout om vuur te maken en roosterden we vies zoet brood en plastic worstjes – yummi avondeten (not!!). Helaas begon het daarna te regenen en moesten we het vuur laten en schuilen in onze tent. Na een tijdje gechilld te hebben besloten we toch maar op avontuur te gaan – er was namelijk ook een trip vanaf Cholula georganiseerd die een poolparty hadden, die we uiteindelijk niet konden vinden helaas. We dronken wat bij een lokaal tentje, die ook bijna dicht ging (onze enige mogelijkheid tot eten). Daarna vertrokken we en liepen we door de modder, op zoek naar avontuur. Uiteindelijk kwamen we uit bij een feestje buiten rond een kampvuur, heel gaaf. We hebben daar de hele avond gedanst, de regen maakte ons niks meer uit. Toen we ’s ochtend wakker waren, regende het nog steeds – wat ervoor had gezorgd dat alles nat was in onze tent en de tent vol stond met plassen water. Alles was vies, zat onder de modder en het was mega koud. Mijn handdoek was nog nat en de douche was ook niet warm. Uiteindelijk klaarde het een klein beetje in de loop van de dag en liepen we naar de grotten en tunnels waar warm water was. Daarna besloten we toch maar te douchen in hoop nog een beetje schoon te worden en vervolgens pakten we alle zooi en viezigheid, in de regen, weer in. Aan het begin van de avond kwamen we weer aan in Mexico-Stad en aten we ergens op straat heerlijke ‘tacos de campechino’. Maandagochtend vertrokken Marieke en ik weer terug naar Cholula.
24-26 okt
ROADTRIP! Met Marieke, Shirley (Nederlands meisje), Vera (Zweeds meisje) en 4 Mexicanen (Jorge, Eduardo, Oliver en Tony). We vertrokken naar Guanajuato, waar we graag heen wilden omdat het festival ‘El Cervantino’ dat weekend nog was. Het is één van de belangrijkste culturele en traditionele festivals van Latijns Amerika vol met theater en concerten – een echte must. Aangezien het mega druk is in die periode konden we nergens meer een goedkoop hostal vinden. Uiteindelijk kwamen we via Leon en Lucas (die er ook dat weekend waren) bij een vrouw terecht die een Hostal voor ons bleek te hebben. Het was een huis van een man met enorm veel kamers, en het was afschuwelijk lelijk en onverzorgd; matrassen op de grond, geen wcpapier, viezigheid, smakeloosheid – maar goed we hadden een plek om te slapen. Vrijdagmiddag vertrokken we met zijn allen in de auto van de ouders van Tony en aan het begin van de avond kwamen we aan in Guanajuato. Een prachtige stad, we reden met een busje door de binnenstad om bij ons hostal te komen – waar de avondzon prachtig scheen op de gekleurde huisjes – ik was op slag verliefd. Die avond liepen we naar de binnenstad, waar het super druk was, aten we wat, keken wat rond en gingen met een speciale traditionele groep mee en werden we onder begeleiding van een soort studentenvereniging, met muziek en verhalen, waar ook leraren aan meedoen, door de straten van Guanajuato geleid. Het is iets typisch van Guanajuato – naast de mummies die de stad geborgen in een museum heeft – waarbij je sterk de Spaanse invloed voelt (die me sowieso erg opviel in de stad).
Zaterdagochtend ontbeten we wat donuts die we de avond ervoor hadden gekocht, kochten en smoothie en liepen naar de binnenstad. Het was heerlijk weer en ik genoot volop van de prachtige stad. We namen ’s middags een soort lift omhoog, om een prachtig uitzicht te hebben. Daarna gingen we naar de universiteit en het museum van Diego Rivera (de man van Frida Kahlo). Daarna liepen we nog wat rond en ontmoetten we Leon en Lucas, we aten wat en gingen vervolgens naar het hostal om ons klaar te maken. In de avond gingen we naar een concert wat om de hoek was, waar de Mexicanen helemaal los gingen want het scheen een bekende groep te zijn – daarna gingen we uit in een gezellige bar.
Zondag ontbeet ik met Jorge, ‘quesadilla de barbacoa’ (schapenvlees) en wouden we naar het museum van de mummies, waar helaas en mega mega rij voor stond en we dus geen tijd meer voor hadden. Om 2 uur vertrokken we met de auto naar San Miguel de Allende – een prachtig stadje een uur van Guanajuato vandaan. De stad is erg populair bij toeristen door de prachtige gekleurde huizen en gehele architectuur. Uiteindelijk hadden we niet zoveel tijd in de stad dus we liepen wat rond en aten met zijn allen pizza voordat we weer de hele reis terug naar Cholula begonnen (bijna 5 uur!).
ZO! Dit waren dan eindelijk de afgelopen weekenden – up next: Día de los Muertos en Mexicaanse tradities.
Hasta luego,
Anna
Ik wou eigenlijk deze weblog besteden om over de Mexicaanse gebruiken en vreemde dingen te praten die je hier nog wel eens tegenkomt in het dagelijks leven. Maar aangezien ik natuurlijk weer enorm achterloop, besteed ik deze weblog om over de afgelopen weekenden te vertellen en zal de volgende over ‘dag van de doden’ gaan (wat afgelopen weekend was) en andere Mexicaanse tradities.
3-5 okt
Vrijdagmiddag ging ik met Jorge, Eduardo en Marieke, na mijn les, naar Atlixco. Atlixco is een stadje niet zo ver van Puebla, wat vooral bekend staat om de vele bloemen die worden verkocht op zondag. We gingen er met verschillende ‘camiones’ (Mexicaanse lokale en super goedkope bussen). We liepen daar over de markt, bezochten het gemeentehuis met prachtige muurschilderingen, en we liepen een enorm bergje op, waar bovenop een kerk stond en waar je een geweldig uitzicht had. Aan het eind van de middag gingen we weer terug naar Cholula want op de uni waren basketbalwedstrijden van het Aztecas uni team – de klassieke wedstrijden; met Azteca pop en cheerleaders en al. Aangezien de wedstrijd mega populair is en wij natuurlijk laat aankwamen, moesten we vanaf buiten op de stoep kijken.
Zaterdagochtend vroeg vertrok ik naar Mexico-Stad, voor de eerste keer. Oscar, een jongen die Elsemieke en ik in Amsterdam hadden ontmoet, had mij uitgenodigd bij hem en zijn ouders thuis. Nadat Oscar me had opgehaald van het busstation gingen we naar zijn huis waar zijn vader een heerlijk Mexicaans ontbijtje voor me maakte. Ik had een eigen slaapkamer en badkamer voor het weekend, heel chill. Na het ontbijt vertrokken we in Oscar zijn mini (1 van de 7 auto’s daar thuis) naar de stad en tourden we op de snelweg (waarvoor je moet betalen maar waarmee je het verkeer ontloopt) richting de binnenstad, vanaf die weg heb je een super uitzicht over de stad, waar echt geen einde aan lijkt te komen. We bezochten alle highlights van de binnenstad en dronken ’s middags een koffie + ‘pan de muertos’ (voor día de los muertos) in een traditioneel restaurant. Daarna reden we naar één van de universiteiten van Mexico-Stad wat echt een stad opzich is; enorme gebouwen, parken en een prachtige bibliotheek. ’s Avonds waren we uitgenodigd door zijn ouders in een mega chique restaurant, waar ik me bijna ongemakkelijk voelde. Super luxe drankjes, nette obers en mega culinair eten – zo proefde ik mieren eieren, tacos met darmen en koeientong (was nog lekker ook!!!). De rekening was ongeveer bijna het dubbele van mijn huur hier, gelukkig hadden ze me uitgenodigd anders kon ik gaan afwassen. ’s Avonds ging ik uit met wat vrienden van Oscar.
Zondag kon ik mijn heerlijke bed niet uitkomen. Uiteindelijk vertrokken we naar een plantenmarkt waar ook allerlei restaurantjes waren en waar we wat traditioneels ontbeten. Daarna vertrokken we weer naar de binnenstad en parkeerden we de auto in het huis van zijn oma – die ik ook even ontmoet heb. We zouden fietsen huren omdat op zondag altijd de centrale weg in de stad is afgesloten, daar kan je dan fietsen, skateboarden of lekker wandelen. Helaas kwamen we aan toen de weg alweer bijna vrij werd gegeven. Daarna liepen we naar het kasteel van de stad en gingen we naar het antropologisch museum – wat echt een ‘must’ is, super interessant maar zo enorm groot! We liepen er dik een uur rond maar hadden nog bijna niks gezien. Uiteindelijk haalde Oscar me over om maandag ook nog te blijven – dus ik vertrok pas dinsdagochtend naar huis. Maandagochtend stond het ontbijt al voor me klaar (door één van de huishoudsters gemaakt) gingen we naar een park van de universiteit waar we zaterdag waren geweest en ging ik mee naar de uni omdat hij een examen moest maken. Daarna lunchten we en gingen we naar een aquarium. ’s Avonds chillden we bij hem thuis en ging ik voor het eerst na drie maanden een rondje fietsen door de buurt – wat een blijdschap haha!
10-12 okt
Dit weekend ging ik weer naar de indigenous community. Weer een hele reis, gelukkig wist ik nu al wel waar ik terecht zou komen. Het weekend was weer vergelijkbaar met het vorige, alleen was ik dit keer bijna alleen maar een huis aan het verven en kwamen we zaterdagmiddag ineens bij een indigenous begrafenis terecht. Dat was wel een bijzondere ervaring. We kwamen binnen en het was vol met een soort rook van een plant die werd verbrand, mensen waren aan het zingen en iedereen was aan het eten. De kinderen van wie de vader was overleden (iets meer dan een maand nadat hun moeder was overleden), zorgden ervoor dat iedereen te eten en drinken kreeg ‘mole’ (speciaal gerecht van hier) met kip en rijst stond op het menu. Tegelijkertijd liep er iemand met een fles sterke drank waarvan je bijna verplicht een shotje moest nemen – niet één keer, maar elke keer dat diegene langs liep – bijna aangeschoten liep ik daarna weer het huis uit.
17-19 okt
Na lang nadenken besloten Marieke en ik naar ‘Tolantongo’ te gaan – dit is een plek zo’n 3,5 uur vanaf Mexico-Stad, waar allerlei groten zijn, warm water bronnen en een warme rivier. Vrijdagmiddag vertrokken Marieke en ik naar Oscar zijn huis in Mexico-Stad, waar we werden opgehaald door Oscar en zijn vriend Rodrigo. Zaterdagochtend vertrokken we met een hele bepakking – tent, slaapzakken, eten – nadat we een andere vriend (Hector) hadden opgehaald, naar Tolantongo. Toen we er uiteindelijk aankwamen zetten we onze tent op naast de rivier, waar allerlei Mexicaanse families aan het kamperen waren. Daarna zwommen we in de rivier, met lekker warm water – helaas was het super bewolkt dus mega koud toen we weer aankwamen. Ook was onze tent half weggewaaid aangezien Oscar haringen was vergeten om de tent mee vast te zetten (mannen!!!). Toen het donker werd kochten we wat hout om vuur te maken en roosterden we vies zoet brood en plastic worstjes – yummi avondeten (not!!). Helaas begon het daarna te regenen en moesten we het vuur laten en schuilen in onze tent. Na een tijdje gechilld te hebben besloten we toch maar op avontuur te gaan – er was namelijk ook een trip vanaf Cholula georganiseerd die een poolparty hadden, die we uiteindelijk niet konden vinden helaas. We dronken wat bij een lokaal tentje, die ook bijna dicht ging (onze enige mogelijkheid tot eten). Daarna vertrokken we en liepen we door de modder, op zoek naar avontuur. Uiteindelijk kwamen we uit bij een feestje buiten rond een kampvuur, heel gaaf. We hebben daar de hele avond gedanst, de regen maakte ons niks meer uit. Toen we ’s ochtend wakker waren, regende het nog steeds – wat ervoor had gezorgd dat alles nat was in onze tent en de tent vol stond met plassen water. Alles was vies, zat onder de modder en het was mega koud. Mijn handdoek was nog nat en de douche was ook niet warm. Uiteindelijk klaarde het een klein beetje in de loop van de dag en liepen we naar de grotten en tunnels waar warm water was. Daarna besloten we toch maar te douchen in hoop nog een beetje schoon te worden en vervolgens pakten we alle zooi en viezigheid, in de regen, weer in. Aan het begin van de avond kwamen we weer aan in Mexico-Stad en aten we ergens op straat heerlijke ‘tacos de campechino’. Maandagochtend vertrokken Marieke en ik weer terug naar Cholula.
24-26 okt
ROADTRIP! Met Marieke, Shirley (Nederlands meisje), Vera (Zweeds meisje) en 4 Mexicanen (Jorge, Eduardo, Oliver en Tony). We vertrokken naar Guanajuato, waar we graag heen wilden omdat het festival ‘El Cervantino’ dat weekend nog was. Het is één van de belangrijkste culturele en traditionele festivals van Latijns Amerika vol met theater en concerten – een echte must. Aangezien het mega druk is in die periode konden we nergens meer een goedkoop hostal vinden. Uiteindelijk kwamen we via Leon en Lucas (die er ook dat weekend waren) bij een vrouw terecht die een Hostal voor ons bleek te hebben. Het was een huis van een man met enorm veel kamers, en het was afschuwelijk lelijk en onverzorgd; matrassen op de grond, geen wcpapier, viezigheid, smakeloosheid – maar goed we hadden een plek om te slapen. Vrijdagmiddag vertrokken we met zijn allen in de auto van de ouders van Tony en aan het begin van de avond kwamen we aan in Guanajuato. Een prachtige stad, we reden met een busje door de binnenstad om bij ons hostal te komen – waar de avondzon prachtig scheen op de gekleurde huisjes – ik was op slag verliefd. Die avond liepen we naar de binnenstad, waar het super druk was, aten we wat, keken wat rond en gingen met een speciale traditionele groep mee en werden we onder begeleiding van een soort studentenvereniging, met muziek en verhalen, waar ook leraren aan meedoen, door de straten van Guanajuato geleid. Het is iets typisch van Guanajuato – naast de mummies die de stad geborgen in een museum heeft – waarbij je sterk de Spaanse invloed voelt (die me sowieso erg opviel in de stad).
Zaterdagochtend ontbeten we wat donuts die we de avond ervoor hadden gekocht, kochten en smoothie en liepen naar de binnenstad. Het was heerlijk weer en ik genoot volop van de prachtige stad. We namen ’s middags een soort lift omhoog, om een prachtig uitzicht te hebben. Daarna gingen we naar de universiteit en het museum van Diego Rivera (de man van Frida Kahlo). Daarna liepen we nog wat rond en ontmoetten we Leon en Lucas, we aten wat en gingen vervolgens naar het hostal om ons klaar te maken. In de avond gingen we naar een concert wat om de hoek was, waar de Mexicanen helemaal los gingen want het scheen een bekende groep te zijn – daarna gingen we uit in een gezellige bar.
Zondag ontbeet ik met Jorge, ‘quesadilla de barbacoa’ (schapenvlees) en wouden we naar het museum van de mummies, waar helaas en mega mega rij voor stond en we dus geen tijd meer voor hadden. Om 2 uur vertrokken we met de auto naar San Miguel de Allende – een prachtig stadje een uur van Guanajuato vandaan. De stad is erg populair bij toeristen door de prachtige gekleurde huizen en gehele architectuur. Uiteindelijk hadden we niet zoveel tijd in de stad dus we liepen wat rond en aten met zijn allen pizza voordat we weer de hele reis terug naar Cholula begonnen (bijna 5 uur!).
ZO! Dit waren dan eindelijk de afgelopen weekenden – up next: Día de los Muertos en Mexicaanse tradities.
Hasta luego,
Anna
-
04 November 2014 - 11:29
Hermien Meijer:
Hoi Anna, zo wat leuk om weer wat van jou te horen, kun jij het wel allemaal wel aan wat jij allemaal meemaakt. Het is wel van het ene uiterste en het andere maar wel leuk om dit allemaal mee te maken .
maar jij moet onze Nederlandse taal wel goed gebruiken hoor het is geen wouden maar wilden maar dat komt zeker omdat jij geen Nederlanders haast meer hoort praten het zij jouw vergeven hoor.
Maar soms ben ik wel eens en beetje jaloers op jou. Want ik zit nog steeds met een pijnlijke knie en kom haast nergens. 16 Dec. moet ik geopereerd worden en krijg ik een nieuwe knie dus uitgaan met de kerst zit er ook niet in. Verder gaat alles een gangetje en genieten wij van jouw verhalen. Veel liefs en een dikke knuffel van ons beiden. -
07 November 2014 - 08:35
Elsemieke:
Mooie verhalen allemaal, ook van Dia de Los Muertos! Je maakt zoveel mee, gelukkig schrijf je het allemaal op :) Super leuk om te lezen, ben benieuwd what's next, dikke kus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
