Nog drie weken te gaan..

Na mijn volgende weblog over ‘día de los muertos’ beloofde ik een weblog over de Mexicaanse gewoontes en gekke tradities. Maar eerst nog even een update over wat ik de laatste weken heb gedaan. Het weekend van 8-9 november zijn Marieke en ik met een vriend van Marieke naar Veracruz gegaan. Een stad aan de kust, waar Tony zijn ouders een mega groot huis hebben aan het strand. Veracruz is een heel ander soort stad dan we gewend zijn van Mexico, het bestaat vooral uit grote gebouwen en hotels aan de kustlijn en afgezaagde souvenirshops, ik kreeg bijna het gevoel alsof ik aan de Spaanse Costa was. We bleven de twee dagen in het extra huis van de familie, ook super nice en aan de rivier, zo’n vijf minuten rijden vanaf hun andere huis. Helaas was er super veel wind het hele weekend dus konden we niet op het strand liggen of met de boot varen. We hebben zaterdag de stad verkend, zijn naar een dorpje gereden (de chauffeur bracht ons), hebben weer typisch Mexicaans eten geprobeerd en zijn zondag naar Cordoba gegaan, een stad die op de terugweg lag.

Het weekend daarna was ‘puente’, maandag hadden we vrij door een Mexicaanse feestdag. Marieke ging dat weekend naar New York, en ik wist maar niet wat ik zou doen, mee met een groep naar het strand, met een ander meisje naar het strand of lekker in Cholula blijven. Door wat er nu gaande is met de vermiste/vermoorde studenten, zijn er veel opstanden en protesten in het land, waar ik gelukkig nog niks van heb gemerkt. De staat waar die vriendin een huis heeft aan het strand in Acapulco, is Guerrero en is op dit moment niet heel veilig. Ik bleef dus uiteindelijk toch maar het hele weekend in Cholula. Vrijdag ben ik wezen shoppen want er waren het hele weekend flinke kortingen en die avond at ik in Puebla bij ‘cien montaditos’, het Spaanse restaurantje waar ik wel elke week at toen ik in Spanje woonde. Zaterdag ging ik voor het eerst naar een wedstrijd van Los Aztecas, het Amerikaanse footballteam van de UDLAP. Ik ging samen met Val en Regina, twee Mexicaanse vriendinnen, maar de wedstrijd duurde super lang en we snapten er vrij weinig van. Gelukkig hebben ze wel gewonnen dus afgelopen week stonden ze in de finale. Op zondag ben ik met Jorge en zijn familie mee geweest naar de kermis in Tlaxcala, een dorpje zo’n uur vanaf Puebla. Super Mexicaans was het, en we hebben er super lekker gegeten. Maandag wist ik niet wat ik moest doen, ook al heb ik normaal ook al elke maandag vrij. Vervolgens had ik met Lorena, een Mexicaanse vriendin, afgesproken om naar haar toe te komen op haar fiets die op de uni stond en dan vervolgens zouden we een fiets voor mij zoeken om in het oude deel van Cholula rond te fietsen en de graffiti ’s te bekijken. De enige fiets die de fietsmaker had was een mega oude mannenfiets die veel te groot was, maar toch gingen we maar op avontuur en het was super leuk om rond te fietsen door dat deel van Cholula, ook omdat het alweer een hele tijd geleden was dat ik daar voor het laatst was geweest.

Vorige week was ik voor het eerst ziek, griepje te pakken. We hadden donderdag een ‘internationaal diner’ in een huis, waar ook een Nederlands meisje woont. Ik had varkensvlees op de markt gekocht, kost ook helemaal niks hier, en we hadden super lekkere varkenssaté gemaakt. Afgelopen weekend was ik weer in Cholula gebleven, eigenlijk zou ik weer naar de community moeten maar doordat ik super veel werk had en er wat dingen waren voorgevallen kon ik niet gaan. Zaterdag was de finale van los Aztecas in de universiteit. Aangezien de kleuren van UDLAP groen en oranje zijn, werden er aan iedereen oranje T-shirts uitgedeeld, dus alle tribunes waren helemaal oranje gekleurd, een gezellige boel met het zonnetje erbij. Ze hebben uiteindelijk gewonnen met 17-14, het was super spannend maar uiteindelijk was het toch één groot feest. ’s Avonds ben ik naar de bioscoop in Puebla geweest en zondag ging ik mee op een trip naar de 4de berg van Mexico op 4800 meter hoog, met prachtige lagunes. We vertrokken om 6 uur ’s ochtends, hadden dikke vertraging en begonnen uiteindelijk om half 2 pas met de berg op klimmen. Ik was erg verkouden en door de ijle lucht was het heel zwaar voor me om de berg op te komen, ook al was het helemaal niet zo heel hoog. We hadden de mogelijkheid om in de lagunes te zwemmen, maar die kans heb ik toch maar overgeslagen omdat het super koud was. Rond 6 uur reden we weer terug om in Toluca te eten. Toen we vanaf daar rond 10 uur vertrokken kregen we na een half uur ineens een lekke band, sta je dan in de middle of nowhere – we hebben bijna drie uur moeten wachten in de bus op een nieuwe bus en om 1 uur vertrokken we pas weer terug naar Cholula, waar we dus om 4 uur ’s nachts aankwamen (ipv. 12 uur). Ook al was het super zwaar, ik was wel trots dat ik het gehaald had de berg op.

Deze week is de laatste schoolweek en tot 10 december zijn er nog tentamens en deadlines, ik heb geluk want ik heb geen één tentamen (maar wel veel opdrachten en presentaties). De hele week staat een beetje in het teken van afscheid nemen. Gisteravond was er een bijeenkomst georganiseerd door ‘the international office’ (die ons hebben begeleid); lekker gratis eten en kampvuur. Om 6 uur werd, voor de bibliotheek, de kerstboom officieel aangezet en werd er allemaal vuurwerk afgestoken. Ook was er weer allemaal typisch Mexicaans eten en werden piñatas kapot geslagen. Het is super raar dat er al een kerstboom staat, aangezien die bij ons pas veel later komt; maar vooral omdat het voor ons nog hartstikke warm is. Ik loop elke dag nog zonder jas, heb ’s middags een jasje aan en ’s avonds en ’s nachts vaak wel een wat dikkere jas omdat het dan wel kouder wordt. Maar bijna elke dag schijnt het zonnetje heerlijk. Dat zal ik sowieso heel erg missen als ik weer terug kom naar Nederland, ook al is het soms fris, het is vrijwel altijd zonnig.
Ik probeer de komende weken nog zoveel mogelijk te genieten, ook al moet ik wel even knallen voor een aantal vakken waar ik nog essays voor moet schrijven. Ik ben nog van plan om naar wat Mexicaanse dorpjes te gaan, ik hoop nog naar het strand te gaan en wil nog een paar keer lekker uit eten, aangezien dat hier zo betaalbaar is en in Nederland niet echt met ons studentenbudget.

De volgende weblog zal één dezer dagen komen met een update over de Mexicaanse gewoontes en gekke tradities.

Tot over zes weken!!!

Liefs,

Anna