Op naar Puebla..

Ik ben deze weblog aan het schrijven terwijl we in de auto zitten vanaf Oaxaca naar Puebla, mijn eindbestemming (ondertussen is het al een dag later en zit ik al in Puebla). De reis met mama en Maarten zit er dus bijna op. Maar wat een geweldige reis, we hebben ontzettend veel gezien en gedaan. Mexico is een prachtig en divers land en de bevolking is ontzettend aardig en behulpzaam. Het enige wat ons een beetje tegenvalt is de Mexicaanse keuken, veel bruine bonen, rijst en droge tortillas.

De laatste dagen waren erg druk en intensief dus het schoot er telkens bij in om een weblog te schrijven. De vorige keer was ik geëindigd bij Palenque, een niet heel bijzondere stad, in het tropisch regenwoud die bekend staat om de Maya ruïnes. We verbleven in een prachtig, kleinschalig hotel, wat tot in de puntjes verzorgd was. De dag dat we aankwamen hebben we vooral bij het heerlijke zwembad gechilld en wat gegeten bij het restaurant tegenover. De tweede dag stonden we vroeg op, genoten van het heerlijke ontbijt wat op ons terrasje was neergezet en vertrokken vervolgens naar het enorme Maya complex. Het was één van de meest indrukwekkende en ook drukste tot nu toe, vol toeristen en verkopers. We liepen een aantal uren rond door de prachtige goed en minder goed bewaard gebleven Maya tempels midden in de jungle. In de middag zijn we naar een hele mooie waterval gereden. We hebben een heel stuk omhoog gelopen langs de waterval en op een geschikt stukje lekker gezwommen. Daar ontmoette we een jongen (Marco), die vervolgens met ons mee terug is gereden naar Palenque en waarmee we de lekkerste koffie tot nu toe hebben gedronken (ook al komen koffiebonen uit dit continent, ze weten over het algemeen niet hoe ze goede koffie moeten maken).
De volgende dag vervolgden we onze reis naar San Cristobal de las Casas, een vrij grote stad, hoog gelegen, waar het dus ook een stuk koeler overdag en ’s avonds was. De stad staat bekend om de oorspronkelijke Maya bevolking en omliggende dorpjes met indianenmarkten. We hebben dus ook allerlei souvenirs gekocht, van kettingen tot tassen en Mexicaanse kleden. Door het grote percentage Maya bevolking, is er ook veel armoede in en rond de stad. Er wordt veel gebedeld en terwijl je rustig op een terrasje zit, komt er elke minuut wel een arme verkoper langs met allerlei meuk. Wat me absoluut bij zal blijven zijn de grote aantallen kinderen die bedelen en proberen te verkopen. Het jongste kindje wat bij ons langs kwam, was 3 jaar.
We verbleven in San Cristobal in een hotel in hartje centrum – Calle 28 de Agosto (mijn verjaardag notabene). De middag dat we aankwamen hebben we de stad verkend, de dag erna zijn we naar de indianendorpjes gereden en klommen we in de middag een hele hoge trap in San Cristobal op om een kerkje te bekijken en van het prachtige uitzicht over de stad te genieten. De tweede dag hebben we het wat rustiger aan gedaan en het andere deel van de stad verkend .
Na San Cristobal zijn we naar Chiapa del Corzo gereden, waar we één nachtje verbleven. We hebben daar een boottochtje gedaan door enorme prachtige kloven waar we ook een aantal krokodillen van heel dichtbij op de oever van de rivier hebben gezien. In de avond zijn we het kleine stadje ingegaan, waar geen toeristen te bekennen waren. De volgende dag zijn we naar Tehuantepec doorgereden, waar we ook één nacht verbleven omdat de reis naar Oaxaca anders te ver was. We zaten in een groot (spook)hotel, geen mensen te bekennen. We hebben de hele middag aan het zwembad gelegen en ’s avonds na een mislukte poging om een restaurantje te vinden in het stadje, op onze hotelkamer wat broodjes gegeten.
De dag erna zijn we vrij op tijd vertrokken naar Oaxaca, onze laatste bestemming voor Puebla. We hebben dik een uur rondgedwaald door de stad voordat we onze accommodatie konden vinden. We verbleven in een bed and breakfast buiten de stad, bij welgestelde Mexicanen die vier kamers verhuren, erg aardige mensen maar toch voelt het een beetje raar om echt in hun huis te zijn en in hun zwembad te zwemmen. Aan het eind van de middag namen we een taxi richting het centrum, wat maar 50 pesos kost (3 euro). Oaxaca is een mooie stad die veel aandacht besteed aan cultuur en amusement. De aantal dagen dat we daar waren hebben voornamelijk rond gehangen in de stad, kerken bekeken, op terrasjes gezeten, naar het textielmuseum geweest, en parades gekeken. Juli is namelijk dé feestmaand in Oaxaca, waarbij uit elk deel van Oaxaca een dansgroep naar de stad komt, en dat deel van de staat vertegenwoordigd met traditionele folklore dans: ‘La Guelaguetza’. We hebben twee keer optochten bekeken in de stad en de laatste avond (maandagavond 28 juli) was er in het speciale ‘La Guelaguetza’ stadion een show. Wij hadden kaartjes weten te bemachtigen dus zaten tussen alle Mexicanen 4,5 uur te genieten van een prachtige show met cultuur, dans en muziek. We kregen zelfs een ‘goodiebag’ met een kussentje, waaier, beker en een soort cowboyhoed van stro. Het was echt een geweldige ervaring en prachtige afsluiting van onze reis.
Ondertussen zit ik al in Puebla met Marieke en hebben we ons huisje ingericht, meer hierover volgt later en foto’s worden nog geüpload!

Liefs,
Anna