Cholula en introweek (eerste lesweken volgen in an

Het is alweer even geleden, maar hierbij een nieuwe update.

29 Juli - Het was ontzettend zoeken om bij ons appartement te komen, maar toen we er uiteindelijk aankwamen was Marieke er al. We wonen in (San Andrés) Cholula, wat aan de stad Puebla vast zit. Het is een klein stadje met een enorme tempel, die bijna niet te zien is omdat er een kerk op is gebouwd. Verder schijnt het dat er 365 kerken in heel Cholula zijn (de meesten in de typische koloniale stijl). Ons appartement bevindt zich zo’n 20 minuten lopen van het centrum, in dé uitgaansstraat van Cholula en recht tegenover één van de ingangen van onze campus. We delen dus samen de keuken, woonkamer en badkamer en we hebben allebei onze eigen slaapkamer. Vanaf ons appartement hebben we uitzicht op één van de vulkanen hier rond Puebla (Popocatepetl), vooral ’s ochtends vroeg kun je de vulkaan goed zien, ’s middags hangen er meestal wolken voor. Zodra we het contract hadden getekend dinsdagmiddag zijn we met Maarten en mama naar een groot winkelcentrum gereden. Hier kochten we onder andere pannen, bestek, glazen, handdoeken en beddengoed; er was namelijk nog niks behalve de meubels. Met drie volle winkelwagens kwamen we de winkel uit, aten we wat en zijn we het appartement gaan inrichten.

30 juli – Mama’s verjaardag! We hadden het huis versierd en Maarten en mama kwamen bij ons om taart te eten. We hadden allebei niet zo goed geslapen, het was erg wennen, ook is er veel lawaai van de bar in onze straat en woont er een gedesoriënteerde haan om de hoek, maar gelukkig heb ik oordopjes. De rest van de dag zijn we Cholula gaan verkennen, de heuvel opgeklommen, de kerk bekeken en naar het centrale plein gelopen. De hele dag zijn we eigenlijk van terrasje naar terrasje gehopt. Het is tot nu toe elke dag rond de 25 graden geweest. Omdat Cholula zo hoog ligt is het ’s nachts koud, overdag warm en aan het einde van de dag valt er een bui (vooral in augustus). In de avond zijn we ergens lekker gaan eten en hebben Marieke en ik ons appartement wat verder ingericht en gezellig gemaakt (foto’s volgen!).

1 Augustus was de laatste dag dat Maarten en mama in Cholula waren, de volgende dag zouden ze beginnen met terug rijden naar Cancun, om vanaf daar 4 augustus naar huis te vliegen. We hebben de hele dag rustig aan gedaan, lekkere ijs koffie gedronken bij ons favoriete koffie tentje (Italian coffee company), ik heb met wat vrienden geskypt en ’s avonds zijn we weer lekker uit eten gegaan. Dezelfde avond namen we afscheid van mama en Maarten, wat even erg moeilijk was, maar ik was vooral heel blij dat we de reis samen hebben mogen maken en ze hebben kunnen zien waar wij nu wonen.

Zaterdag, zondag en maandag hebben Marieke en ik vooral rustig aan gedaan. We zijn de buurt wat meer gaan verkennen, dronken koffie op het terras, skypten met het thuisfront en genoten van onze laatste dagen vrij. Maandagmiddag werd ik door een jongen die aan de UDLAP studeert en die evenementen voor de internationale studenten organiseert toegevoegd op Facebook. Hij vertelde dat een aantal internationale studenten ’s avonds zouden meeten in een bar vlakbij ons. Met wat tegenzin besloten we toch maar even sociaal te doen en er naar toe te gaan. Uiteindelijk was het hartstikke leuk en hadden we al een heel aantal internationale studenten ontmoet.

Dinsdag (5 augustus) begon onze introductieweek, we werden allemaal in groepjes ingedeeld, kregen informatie van de coördinators, maakten een groepsfoto met alle internationale studenten (rond de 180) en we kregen allemaal een ‘amigo internacional’ toegewezen (een Mexicaanse student die internationale studenten helpt). Vervolgens kregen we een rondleiding over de enorme campus, echt alles kun je er vinden: Allerlei faculteiten, bibliotheek, winkels, eigen UDLAP souvenirshop, eetzalen, huizen op de campus, postkantoor, sportvelden (we hebben zelfs een eigen American Football team – Los Aztecas), fonteinen, kapper, zwembad en sportschool. Na de rondleiding kregen alle internationale studenten een uitgebreide lunch aangeboden en werden we vermaakt met een traditionele dansshow. Daarna moesten er nog heel wat dingen geregeld worden: vakken controleren, Spaanse mondeling doen en moest ik naar een bijeenkomst om eventueel vrijwilligerswerk te gaan doen – ze hebben hele gave projecten in de omgeving! Aan het einde van de dag waren Marieke en ik helemaal kapot. ’s Avonds zijn we naar de bar naast ons huis gegaan (Aita), daar verzamelden het bedrijfje Cholula Capital (paar jongens die huizen voor internationale studenten beheren en feesten en tripjes organiseren) alle internationale studenten. Om 12 uur gingen we de bar dicht en liepen we naar “La que manda”, waar op dinsdagavond live salsa muziek wordt gespeeld. Aangezien ik van salsa en bachata dansen houd, heb ik de hele avond gedanst. Én omdat mijn verjaardag deze maand is, kreeg ik een gratis fles rum, laat het feest maar beginnen!

Woensdag (6 augustus) moesten we al het papierwerk regelen bij ‘the international office’. Degene die over de inkomende studenten gaat is Alma, met haar hem ik al het mail contact gehad. Ze is echt een super lieve vrouw, heel geïnteresseerd en behulpzaam, net als de rest van het team. In de middag gingen we met de ‘amigos internacionales’ allerlei activiteiten doen; leuk om nieuwe mensen te leren kennen! In de avond gingen we naar ‘Casa Fortaleza’, één van de huizen die het bedrijfje beheert en waar een heel aantal internationale studenten woont. De hele woonkamer en keuken stonden vol met feestende – ‘beerpong’ spelende en dansende - internationale, maar ook Mexicaanse studenten.
We gingen die avond tot aardig laat door, dus het was geen feest om de volgende dag om 10 uur een pasfoto te maken voor onze nieuwe studentenkaart. In de middag werd er een tour in Cholula georganiseerd, maar aangezien Marieke en ik al eerder hadden rondgelopen en afgedraaid waren, besloten we maar om even te gaan slapen thuis (je kan ook prima slapen op de campus – in het gras bij de fonteinen of in de bibliotheek op de mega chille banken). ’s Avonds werd er bij één van de fonteinen een diner voor alle eerstejaars studenten en internationale studenten georganiseerd. Alma zette ons bij een groepje Mexicanen neer om maar even te gaan socializen. Het was wel gezellig, maar verder dan ‘Hey hoe heet je? Waar kom je vandaan? Wat studeer je?’ kwam het ook niet. ’s Avonds werd er weer een feest georganiseerd, dit keer ook in een club, maar Marieke en ik moesten op tijd naar bed want de volgende dag zouden we mee doen aan de ‘Welcome trip’, wat betekende dat we om half 8 weg moesten.

Vrijdag (8 augustus) – om half 7 ging de wekker, dat zijn we niet meer gewend. Ik had me voor de welkomstrip al ingeschreven in Nederland, maar had er nu helemaal geen zin meer in. We vertrokken met de bus richting een park waar allerlei activiteiten werden georganiseerd. We waren uiteindelijk met een stuk of 45 inclusief Alma en Viri (ook van ‘the international office’) en we begonnen met allerlei activiteiten om elkaar wat beter te leren kennen en namen te onthouden. Daarna werden we in vier groepen ingedeeld en moesten we een groepsnaam en kreet bedenken: ‘Los Churros’. We deden vier verschillende activiteiten die veel samenwerking vereiste. Daarna kregen we een super uitgebreide lunch en maakten we ons klaar voor de ‘echte’ activiteiten. In dezelfde groepen gingen we weer langs vier verschillende activiteiten. De eerste, waarbij ik als eerste begon, was via allerlei materialen een heel stuk omhoog klimmen en uiteindelijk op de bovenste band gaan zitten. Ik vond het doodeng, maar uiteindelijk ben ik samen met een andere jongen helemaal boven gekomen. Een andere activiteit was een hele hoge boomstam op klimmen, wat op zich niet heel eng of moeilijk was zolang je niet naar beneden keek, maar daarna moest je op de boomstam gaan staan (die mega wiebelde) en vanaf daar naar een trapeze springen die ergens verderop hing. Aangezien die trapeze ver weg hing en bijna niemand erbij kwam, maakte je eigenlijk een vrije val. Ik aarzelde even of ik het zou doen, maar uiteindelijk heb ik het toch gedaan en kwam ik vol adrenaline en voldoening veilig op de grond terecht. Alle activiteiten waren super goed voor teambuilding en vertrouwen, aangezien de veiligheidstouwen door je eigen medestudenten werden vastgehouden en niet door een instructeur. Na alle super vermoeiende activiteiten maakten we nog een groepsfoto met alle studenten die mee waren en reden we vervolgens weer terug naar Cholula.
Eigenlijk waren we doodop, maar in de avond besloten we toch maar om naar het huisfeest te gaan in Casa Naranja, één van de internationale studentenhuizen in Cholula. Het was super leuk aangezien daar de meesten studenten, althans wel de echte feestbeesten, weer waren. Zaterdag waren we nogal kapot van de dagen ervoor en besloten we het feestje in Casa Roja over te slaan die avond. Zondag bleven we ook gewoon in Cholula en zijn we naar de piramide gelopen. Op zondag kun je gratis in de piramide door de gangen lopen en de buitenkant bekijken, wat we dus ook gedaan hebben die dag. Verder struinden we nog even over de lokale markt, dronken we koffie bij ons favoriete koffietentje en bereidden we ons mentaal voor op de volgende dag; de eerste schooldag!

De eerste weken op de universiteit volgen in mijn volgende weblog!

Hasta luego,
Anna